Alles ligt in het begin
Het gezegde “Alles ligt in het begin” klinkt eenvoudig, maar draagt een diepe waarheid in zich. Het begin is de plek waar alle potentie sluimert – waar richting, mogelijkheden en uitdagingen besloten liggen. Hoe we starten, bepaalt vaak hoe de rest zich zal ontvouwen. Dit principe nodigt ons uit om met intentie en aandacht te beginnen – of het nu gaat om een project, een verandering of een innerlijke reis.
Het zaadje van creatie
Een begin kun je vergelijken met een zaadje. In dat ene kleine kernpunt schuilt al de hele boom, wachtend op de juiste omstandigheden om te groeien. Zo is het ook met onze dromen, projecten en relaties. Alles begint met een intentie en een eerste stap. Toch vergeten we soms het belang van een stevig fundament. We verlangen naar snelle resultaten, slaan stappen over of verliezen ons in perfectionisme. Juist in die eerste, kwetsbare momenten ligt de blauwdruk voor wat zich zal ontvouwen.
De kracht van het moment
Het begin is een heilig moment – een samensmelting van verlangen, moed en het onbekende. Soms voelt het ook als een lastig moment, omdat iets nieuws beginnen gepaard gaat met risico’s, en het onbekende onveilig kan aanvoelen. Maar juist in die spanning tussen wat nog niet is en wat kan ontstaan, huist de grootste kracht. Denk bijvoorbeeld aan het schrijven van een boek: het eerste woord op papier zetten kan onzeker aanvoelen. Toch is dat het begin van een reis die je tot een nieuw hoofdstuk in je leven brengt.
Lanzarote – het eiland van het Mars-principe
Mijn laatste reis bracht me naar Lanzarote, een van de Canarische Eilanden, gelegen in de Atlantische Oceaan, voor de westkust van Marokko. Wetenschappers vermoeden dat Lanzarote en Fuerteventura de eerste eilanden van de archipel waren. Vanuit mijn studies bij Dr. Ruediger Dahlke leerde ik dat Lanzarote het Mars-principe belichaamt: actie, moed, initiatief en een pioniersmentaliteit. Als eerste sterrenbeeld van de dierenriem behoort de Ram tot het Mars-principe. Het voorjaar en de tijd tussen 21 maart en 19 april zijn hiermee verbonden – en precies in die periode bevond ik mij op het eiland.
Het landschap, gevormd door vulkanen en lavastromen, ademt een rauwe, oerkrachtige energie. Na de winterse stilte is het een plek die uitnodigt om de lente te verwelkomen – een uitnodiging tot groei, tot beweging, tot hernieuwde levenskracht.
Schrijfster Silvia Volckmann noemt Lanzarote een vrouwelijk eiland, vol vruchtbare energie na de verwoesting van de vulkaanuitbarstingen. De vulkaan als symbool van zowel destructie als geboorte – een fascinerende tegenstelling tot de mannelijke energie van Mars. Wat Lanzarote werkelijk is, laat zich niet in woorden vangen. Het is iets wat je zelf moet ervaren, met lichaam en ziel.
De dans van kracht en overgave
Tijdens mijn verblijf voelde ik zowel de vurige kracht als de stille rust van het eiland. Ik had grootse plannen om alles te ontdekken, om ervaringen te verzamelen, maar halverwege kwam een onverwachte vermoeidheid opzetten. Misschien was het de intense energie van de natuur, misschien het weer met zijn zware wolken en felle wind. Het was een uitnodiging om niet alleen te doen, maar ook te zijn. Om te luisteren. Om te landen.
Op mijn laatste dag schreef ik nog wat aan deze blog. De wind was gaan liggen, de zon brak vaker door. Het voelde als een symbolische afsluiting, alsof het eiland zelf fluisterde: “Elk begin kent zijn eigen tempo. Vertrouw het ritme.”
Tussen werelden
Ik ben inmiddels vier dagen terug van Lanzarote en slaap weer in mijn eigen bed. Maar als ik ’s nachts wakker word om even naar de wc te gaan, ben ik nog steeds daar. Zittend op de rand van mijn bed, tast ik met gesloten ogen naar mijn omgeving en pas na een paar momenten om me heen te hebben getast, herken ik weer waar ik ben.
Waar was ik in die tussenruimte, tussen droom en waken?
Misschien wordt dat het onderwerp van een volgende blog.
Voor nu ben ik dankbaar dat ik op Lanzarote een fris lentebegin heb mogen beleven – met vulkanen, zon en een overweldigend natuurlandschap dat me uitnodigde om opnieuw te beginnen, van binnenuit.
Als ik nog langer blijf zitten schrijven om de tekst nóg mooier te maken, kan ik beter wachten op het volgende principe: Venus. Tijd voor actie! Ik ga de blog nu plaatsen.